Kislap

Maikli ang mitsa ng mga pailaw,

Kagaya ng kahit anong panimula,

Hindi kailangang malaki ang liyab ,

Mamaya, masasaksihan ng yong matang,

Palito lamang ang makakadonselya.

Sa mga talang tao din ang lumikha.

Sinabi ko’y  “sana parang isang alab",

Mahina ang bulong, pero parang  along

Ang kaya mo lang gawin ay magpatangay,

Hanggang dalhin nya ang ’yong lumang sistema.

Sabi ng nanay, “traydor  iyang mga yan”,

Kaya kailanman ay hindi tinatangkang,

Hawakan ang gandang nakakapaso.

Ang mga hangad mo’y  parang ‘sang pailaw,

Sige ‘nak, pagsabayin mo sa ‘sang kamay,

Nang makita mo kung paano masunog,

Ang balat kasama ng  mga pangarap.

Mga pangarap na'di pinagsasabay.