Balang-araw

Magiging mabigat ang unang hakbang. Hahabulin mo ang kumakaripas na madilim na ulap.

Ang mga binti na di sanay ay magrereklamo sa pagsulong

At ang mga paa ay maninibago kaya mas pipiliing manatili sa kung saan naroon ka

 Ang isip mong nalalanta ay mangangamba at gustong manatili sa komportableng pagpalya. 

Pero sa pagtagal, hinihingal ang utak mong nagtatanong. 

Nakapikit pa sa simula hanggang sa magising na ang natutulog na diwa

'Di mo kailangang malaman kung saan tayo pupunta.' sabi niya sa ayaw patalong duda.

Maya-maya'y gumagaan ang lahat sa paglaho ng nagbabantang ulan.

Ang isipang pagal ay biglang babangon sa pagngiti ng araw.

Nasa gilid lang pala ang balang-araw.

Hayan na siya. Kumapit ka lang.